:HoF: Icaarius KP

Icaarius jest pomniejszym demonem nie pochodzącym z Elet, więc religia tego świata interesowała go w stopniu żadnym. Mając wolną rękę i absolutną wolność, znudzony swoim żywotem, znalazł małą osadę zwykłych ludzi żyjących gdzieś na uboczu, którzy próbowali pozbierać się po wojnie. Perfidnie wykorzystał przewagę nad nimi, na początku robiąc psikusy, potem terroryzując, aby z czasem stać się ich samozwańczym bogiem, na czym okrutnie się sparzył. Kroplą, która przelała czarę goryczy było jego bezpośrednie obrażenie Balaura, w którego stronę posłał wiązkę naprawdę soczystych przekleństw i epitetów. Icaarius został ukarany za swój niewyparzony język i od tamtej pory płonie i płonie i płonie. Został pozbawiony wszelkich magicznych umiejętności, mogąc liczyć wyłącznie na siłę własnych pięści. Uwiązanie przekleństwem Balaura obrazują również kajdany na jego nadgarstkach, których nie może zdjąć do momentu odkupienia win. Icaarius próbował już kilku sposobów pozbycia się przekleństwa, w tym pocałunku prawdziwej miłości - pocałował sam siebie w lustrze, ale niestety nie zadziałało. Po całym tym zajściu najwięcej czasu spędził trochę tu trochę tam w Yefthemar, tamtejsze odizolowanie od ludzi bardzo mu odpowiadało. Dołącza do Fantasme, żeby poczynić coś, od czego zapewne będzie mu niedobrze i uczynić świat lepszym miejscem, czy coś. Nie muszę chyba wspominać, że to objawienie było dla niego jak piorun i nawrócił się dołączając do grona wiernych? Ale to też nie pomogło .